Willem Hagg

In 1975 verwachten mijn vrouw Coos Stolper (psychologe) en ik onze oudste dochter en gingen voor ouder-kind-begeleiding naar Frans Veldman. Zijn contactname gaf mij een wezenlijke ervaring, die de haptonomie in mijn leven bracht.

Van 1978 tot 1980 volgde ik, als fysiotherapeut, de alphacursus in Overasselt. Daarna volgde ik van tijd tot tijd verdiepingsdagen aan het CIRDH in Oms. Coos kon met haar achtergrond daar ook de haptopsychotherapie en hapto-agogiek volgen. We reisden meestal samen, dus kwam ik vaak in Oms. In 2006 kochten we een huisje vlak bij Frans en AnneMarie.  We hebben met Frans samengewerkt bij de voorbereiding van de publicatie van Levenlust en Levenskunst. Daaruit kwam voort dat we in 2007 gingen deelnemen aan het Studienetwerk voor Haptonomie en Haptotherapie.

 

Coos en ik richten in 2009 de Stichting Wetenschappelijk Studiecentrum Haptonomie op. De studiebijeenkomsten die vanuit de SWSH in Nederland gegeven zijn in 2009 en 2010, waren in samenspraak met Frans opgezet en ingevuld.  Zowel Coos als Frans overleden in 2010. Dat veranderde mijn leven. 

Om door te kunnen gaan met lesgeven heb ik gekozen om me te kwalificeren als haptotherapeut en ben ik in Parijs de opleiding haptosynesie gaan volgen om daarna mijn diploma haptotherapie in 2015 aan het ITH te behalen. Sindsdien heb ik veel werkervaring opgedaan met traumatherapie en met de integratie van fysiotherapie en haptotherapie.

De laatste jaren geef ik regelmatig leerbehandelingen aan collega-haptotherapeuten. En nu kijk ik uit naar het geven van nascholing, samen met Constans en Wil. Contact dat in wederkerigheid ervaren wordt, kan zo warm, liefdevol en betrokken zijn. Dat wil ik blijven vormgeven en uitdragen.